Re-integratie tweede spoor is een term die wordt gebruikt in de context van arbeidsongeschiktheid. Het verwijst naar het proces waarbij een werknemer die door ziekte of letsel niet in staat is om terug te keren naar zijn of haar oude baan, wordt geholpen bij het vinden van passend werk buiten het bedrijf waar hij of zij oorspronkelijk werkte.
Re-integratie tweede spoor kan worden ingezet wanneer duidelijk is geworden dat de werknemer niet binnen het bedrijf kan terugkeren in zijn oude functie of een andere passende functie. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer de werknemer niet meer in staat is om het werk fysiek of mentaal aan te kunnen, of wanneer er binnen het bedrijf geen passend werk voorhanden is.
Het doel van re-integratie tweede spoor is om de werknemer te helpen bij het vinden van een nieuwe baan die past bij zijn of haar mogelijkheden en capaciteiten. Hierbij wordt rekening gehouden met de medische beperkingen van de werknemer, evenals met zijn of haar opleidingsniveau, werkervaring en andere relevante factoren.
Het proces
Het proces van re-integratie tweede spoor begint meestal met een gesprek tussen de werkgever, de werknemer en de bedrijfsarts. Tijdens dit gesprek worden de mogelijkheden voor terugkeer naar het werk besproken, evenals de eventuele beperkingen van de werknemer. Als duidelijk wordt dat de werknemer niet kan terugkeren naar zijn of haar oude functie of een andere passende functie binnen het bedrijf, wordt er gestart met re-integratie tweede spoor.
Een re-integratie tweede spoor traject bestaat vaak uit verschillende stappen. Zo wordt er bijvoorbeeld gekeken naar de arbeidsmarkt en worden er passende vacatures gezocht. De werknemer kan ook worden geholpen bij het opstellen van een cv en sollicitatiebrief, en er kan begeleiding worden gegeven bij het sollicitatieproces.
Tijdens het re-integratie tweede spoor traject is er vaak intensief contact tussen de werknemer, de werkgever en de re-integratiebegeleider. Er wordt regelmatig geëvalueerd of het traject nog op koers ligt en of er aanpassingen nodig zijn. Ook kan er psychologische begeleiding worden geboden om de werknemer te helpen bij het verwerken van zijn of haar situatie en het vinden van motivatie om te solliciteren.
Een belangrijk aspect van re-integratie tweede spoor is de Wet Verbetering Poortwachter (WVP). Deze wet verplicht werkgevers om er alles aan te doen om hun arbeidsongeschikte werknemer te helpen bij het vinden van ander passend werk. De werkgever moet een plan van aanpak opstellen waarin staat welke stappen er worden genomen om de werknemer te re-integreren. Als de werkgever zich niet aan de regels van de WVP houdt, kan dit financiële consequenties hebben.
Een ander belangrijk aspect van re-integratie tweede spoor is de duur van het traject. De Wet Verbetering Poortwachter stelt dat het re-integratietraject zo snel mogelijk moet worden gestart en dat de werkgever en werknemer zich maximaal moeten inspannen om het traject succesvol te laten verlopen. Er is een maximumtermijn van twee jaar voor het totale re-integratietraject. Dit betekent dat de werkgever en werknemer binnen deze termijn alles moeten hebben gedaan wat redelijkerwijs mogelijk is om de werknemer te laten re-integreren.
Als de werkgever en werknemer er niet in slagen om binnen de gestelde termijn van twee jaar tot een succesvolle re-integratie te komen, kan het UWV een loonsanctie opleggen aan de werkgever. Dit betekent dat de werkgever het loon van de werknemer gedurende maximaal 52 weken moet doorbetalen.
Het is dus in het belang van zowel de werkgever als de werknemer om het re-integratie tweede spoor traject serieus te nemen en zich maximaal in te spannen om tot een succesvolle re-integratie te komen.
In sommige gevallen kan het traject van re-integratie tweede spoor ook worden ingezet terwijl de werknemer nog in dienst is bij de werkgever. Dit wordt dan een “spoor 1+” traject genoemd. In dit geval wordt er gekeken naar mogelijkheden binnen het eigen bedrijf en daarnaast wordt er ook gezocht naar passende vacatures buiten het bedrijf.
Tot slot is het goed om te benadrukken dat re-integratie tweede spoor een intensief en vaak langdurig traject kan zijn. Het is belangrijk dat de werknemer en werkgever hier samen goed voorbereid aan beginnen en dat er gedurende het traject voldoende aandacht en begeleiding is. Maar als het traject succesvol wordt afgerond, kan dit zowel voor de werknemer als de werkgever veel voordelen opleveren. De werknemer kan weer aan de slag in een passende functie en de werkgever kan een langdurig arbeidsongeschikte werknemer vervangen door een nieuwe medewerker die beter past bij de organisatie en de werkzaamheden.